mrowisko

„Długi” i „Baobab”. Andrzej i Marek Długoszowscy. Bracia. W dzieciństwie – wcześnie osieroceni przez ojca, wychowywani przez matkę. W dorosłym życiu – obydwaj żołnierze Batalionu ” Zośka”. Polegli w odstępie dziesięciu dni.

Sadzik – piesek przygarnięty przez Marka Długoszowskiego, przez „Baobaba”. Skąd się wzięło jego imię? Otóż pluton „Zośki”, w którym Marek walczył – nosił kryptonim ” SAD” (co było zbitką dwóch słów: „sabotaż” i „dywersja”). Zmarły cztery lata temu Bogdan Celiński (ps. „Wiktor”) opowiadał o Sadziku w książce Barbary Wachowicz z serii „Wierna rzeka harcerstwa” (tom czwarty, zatytułowany „To Zośki wiara!”). „Baobab” – poza dwoma metrami wzrostu – miał – zdaniem Bogdana Celińskiego – serce tak miękkie, że aż brał podziw. Zaopiekował się Sadzikiem. Marek Długoszowski poległ 13 sierpnia na Muranowie. Sadzik przestał przychodzić na kwaterę „Sadu”. Nie miał już pana…

Dziś – w 76. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego – kilkadziesiąt minut przed godziną siedemnastą – czytam wiersz Juliana Tuwima. „Odezwa do psów” – tak brzmi jego tytuł. Takich Sadzików, takich psiaków… nikt nie zliczy, ile w powstańczej Warszawie ich było.

Opowieść o Kobiecie, która wygrała walkę. O siebie. O własny, wewnętrzny spokój. Opowieść o Kobiecie, która wygrała walkę o spokój swojej Rodziny. Swoich Dzieci. Opowieść o Kobiecie, która stoczyła Osobistą Wojnę.

Na osobę Basi Grzymkowskiej – Blok natrafiłam dzięki blogowaniu. Basia prowadzi bloga „Florysztuka”. To jest jeden z blogów, na który zaglądam często i chętnie (inne bliskie mi blogi to „Dwa popołudnia” czy adimoovi.pl).

Książka autorstwa Basi – wspomniana „Osobista wojna” – daje kopa do działania. Pokazuje, że nie wolno się załamywać. Że trzeba w każdej sytuacji starać się szukać pozytywów. A jeśli nie możemy znaleźć pozytywów – to trzeba szukać rozwiązań… Wsunęłam tę książkę w parę godzin (niestety, szybko czytam… ).

Uwierzyłam, że każdy może wygrać walkę.

Walkę o siebie.

Ja też.