mrowisko

Drugi weekend października – i Białystok! Kawa w wymarzonym Kafejeto. Od daaawna się tam wybierałam. Cóż ja poradzę, żem kawoszka?

W jednej z kawiarń hasło, że:

Bo pije ♥️❤️❤️♥️

Spacer po białostockich zabytkach…

I – tym razem już poważnie – odwiedźcie Muzeum Sybiru.

I Tykocin (konieczcie zahaczcie po drodze!)

Loooveeee… is in the air!

❤️♥️

Mamy zamiar zwiedzić Pragę. Tę czeską. Przypadek sprawił, że w pracy mam ostatnio styczność z językiem czeskim. I z głowy nie wychodzi mi piosenka o potworze, co to żyje na bagnach, żre głównie prażan i ma na imię Józek. Coś, co nie schodziło z list przebojów… dawno temu.

Miłego słuchania 🙂

trzy z przodu.

Plus eLCztery.

Kwiaty od mojego M.

I krople donosowe.

Ot, tak.

Wsiadłszy do auta, ruszyliśmy z M. w Polskę. Ściślej: w Wielkopolskę. Do Leszna. Cel: Blue Kot ♥️ do którego zatęskniłam po dwóch latach niebytności.

Rozłożyliśmy wyjazd na dwa dni, bo to jednak kawałek, a ja z jazdą wieczorną (podobnie zresztą jak z tą w deszczu) się nie kocham i generalnie jak nie muszę, to nie jadę (chyba, że jako pasażer). Leszno – ładne miasto, jest co zwiedzać. Jak wiadomo, zdarza mi się oglądać cmentarze, więc leszczyńskie lapidarium odwiedzone, a jakże. Warte zobaczenia są kościoły staromiejskie. No i sam rynek z ratuszem i urokliwymi kamieniczkami (dwa lata temu dotrzeć się tam nie udało – teraz musiałam nadrobić!). I leszczyńskie Muzeum Okręgowe z wystawą poświęconą historii miasta, na której wykorzystano fragment „Zaproście mnie do stołu” Wojnowskiej (lubię ten utwór, lubię, może nie tak bardzo, jak wałkowaną na okrągło „Sambę”, ale obojętnie obok niego przejść nie jestem w stanie).

Wieczór minął nam pod znakiem komedii romantycznej (w wersji polskiej, lukrowanej). Jakby ktoś szukał noclegu w tym urokliwym mieście, to polecamy udać się tu.

Niedziela – zamek rydzyński. Przepiękny. Zwiedzany z przewodniczką – widać, że będącą pasjonatką tego miejsca. Opowieść o historii miejsca, opowieść o szkole rydzyńskiej, w której przez pewien czas kształcił się Lutyk – jedyny syn założycieli harcerstwa polskiego. A że ja z harcerstwem jestem bardzo związana – to tym chętniej posłuchałam…

A poranna kawa była w „Lukrze”…

I przyjechałam po roku do Zawrocia. Do mojego Miejsca na Ziemi, umiejscowionego wśród podlaskich pól. I poszłam w okolice malowniczego domu, od jakiegoś czasu niezamieszkałego…

Jeden z ulubionych filmów. Od lat niezmiennie wzruszający, ale też wywołujący uśmiech na twarzy. Film jakiego mi było trzeba. Ze ścieżką dźwiękową, której miło się słucha ❤️

Piękny styczniowy dzień. Promienie słońca cieszą. Mega podnoszą na duchu. Był weekend spędzony z Moim M. ❤️ I było naprawdę cudownie.

Dwudziesty pierwszy zakończył się obławą na dinozaura na Krupówkach. Jak w „Misiu”. A ja po raz pierwszy nie dokonałam corocznego podsumowania roku. Natomiast w 22. wkroczyłam już nie sama. Z Nim ❤️

Z Nim. I przy „Misiu”. I „Rozmowach kontrolowanych”…

Gryzmolę już od lat sześciu. W tym roku będę obchodzić Dziesięciolecie Mojej Dwudziestki.

Wszystkim – dobrego 22ego ❤️

Wigilia u Bratowej i Brata. U M. i J. Mega pozytywnie, mega wesoło. Przede wszystkim – rodzinnie. W tych covidowych czasach to szczególnie ważne. Na chwilę zapominasz o tym choróbsku, co to się po świecie panoszy. Jesteś wśród najbliższych. A że w każdym z nas jednak tkwi dusza dziecka – cieszysz się prezentami. Na przykład żuczkiem – gnojarkiem. Pinsem. Wpięłam go – jak broszkę – w pomarańczowy sweter. Wygląda idealnie. Mój własny żuk prosto z Przetyczy 🤣