Piosenka mojego dzieciństwa, spędzanego tu, na Podlasiu ❤ wałkowałyśmy z siostrami ciotecznymi ,,Awanturę o Basię” w reżyserii Kazimierza Tarnasa. Kiedy słucham tego utworu, myślę o moim Zawrociu. O moim kochannym rodzinnym domu. A więc:

Ten nieznajomy ląd

Brzeg, jak niebieska mgła

To mój zgubiony dom

Który znam, dobrze znam

Wiem, że spotkamy się

I już nie będziesz sam

Nie, nie Nie zagubię się

Idę tam, w słońca blask

Awantura O czułości gest

O zazdrości cień

O radości dzień

O dyskretny szept

O miłości sens

O kaprysu śmiech

O powrotu brzeg

Ta miłość nie zostawi mnie

Odnajdzie drogę Ona wie

Że spotkamy się

Jedna chwila, powitania gest

No i odpływam, gdzie miłość jest